ควรรู้อะไรบ้าง ก่อนติดตั้งผ้ากันไฟในโรงงาน

การติดตั้งผ้ากันไฟในโรงงานเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เพื่อให้มั่นใจว่าระบบป้องกันไฟจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด ต่อไปนี้คือสิ่งที่ควรรู้ก่อนการติดตั้งผ้ากันไฟในโรงงาน:

1. การประเมินความเสี่ยง:

วิเคราะห์พื้นที่เสี่ยง: ระบุพื้นที่ในโรงงานที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดไฟไหม้ เช่น บริเวณที่มีเครื่องจักรที่ใช้ความร้อน, บริเวณที่มีสารไวไฟ, หรือบริเวณที่มีสายไฟจำนวนมาก
ประเมินประเภทของไฟ: พิจารณาประเภทของไฟที่อาจเกิดขึ้นในแต่ละพื้นที่ เพื่อเลือกผ้ากันไฟที่เหมาะสม
กำหนดขนาดและปริมาณ: กำหนดขนาดและปริมาณของผ้ากันไฟที่ต้องการใช้ในแต่ละพื้นที่

2. การเลือกผ้ากันไฟ:

เลือกวัสดุที่เหมาะสม: เลือกผ้ากันไฟที่ทำจากวัสดุที่มีคุณสมบัติทนความร้อนสูง เช่น ไฟเบอร์กลาส หรืออะรามิด
พิจารณามาตรฐาน: เลือกผ้ากันไฟที่มีมาตรฐานรับรอง เช่น มาตรฐาน NFPA หรือมาตรฐาน EN
เลือกประเภทการใช้งาน: เลือกผ้ากันไฟที่เหมาะสมกับการใช้งาน เช่น ผ้ากันสะเก็ดไฟ, ผ้าห่มดับไฟ, หรือม่านกันไฟ

3. การติดตั้ง:

ติดตั้งในตำแหน่งที่เหมาะสม: ติดตั้งผ้ากันไฟในตำแหน่งที่เข้าถึงได้ง่ายในกรณีฉุกเฉิน
ติดตั้งให้แน่นหนา: ติดตั้งผ้ากันไฟให้แน่นหนา เพื่อป้องกันไม่ให้ผ้าหลุดหรือเคลื่อนที่เมื่อใช้งาน
ติดตั้งอุปกรณ์เสริม: ติดตั้งอุปกรณ์เสริม เช่น ขอแขวน หรือสายรัด เพื่อให้ใช้งานผ้ากันไฟได้สะดวกยิ่งขึ้น

4. การฝึกอบรม:

ฝึกอบรมพนักงาน: ฝึกอบรมพนักงานให้มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้งานผ้ากันไฟอย่างถูกต้องและปลอดภัย
ฝึกซ้อมการใช้งาน: ฝึกซ้อมการใช้งานผ้ากันไฟในสถานการณ์จำลอง เพื่อให้พนักงานสามารถใช้งานได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพในกรณีฉุกเฉิน

5. การดูแลรักษา:

ตรวจสอบสภาพ: ตรวจสอบสภาพของผ้ากันไฟอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้มั่นใจว่าผ้ายังอยู่ในสภาพดี
ทำความสะอาด: ทำความสะอาดผ้ากันไฟตามคำแนะนำของผู้ผลิต
เปลี่ยนผ้ากันไฟ: เปลี่ยนผ้ากันไฟเมื่อผ้าเสื่อมสภาพ หรือหมดอายุการใช้งาน

ข้อควรระวัง:

ควรติดตั้งผ้ากันไฟโดยผู้เชี่ยวชาญ
ควรปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ผลิตอย่างเคร่งครัด
ควรมีการตรวจสอบและบำรุงรักษาผ้ากันไฟอย่างสม่ำเสมอ
การเตรียมพร้อมสำหรับการติดตั้งผ้ากันไฟอย่างรอบคอบ จะช่วยลดความเสี่ยงจากอันตรายจากไฟไหม้ และเพิ่มความปลอดภัยในโรงงาน

หมอประจำบ้าน: โรคหัดเยอรมัน (Rubella หรือ German Measles)

โรคหัดเยอรมัน (Rubella หรือ German Measles) เป็นโรคติดเชื้อไวรัสที่มักมีอาการไม่รุนแรงในเด็กและผู้ใหญ่ทั่วไป แต่อาจเป็นอันตรายอย่างยิ่งหากเกิดขึ้นกับหญิงตั้งครรภ์ เพราะสามารถส่งผลกระทบต่อทารกในครรภ์อย่างรุนแรงได้


อาการของโรคหัดเยอรมัน

อาการของโรคหัดเยอรมันมักจะปรากฏภายใน 2-3 สัปดาห์หลังการสัมผัสเชื้อ และโดยทั่วไปจะมีระยะเวลาประมาณ 5 วัน อาการที่พบบ่อยได้แก่:

ไข้ต่ำ (ประมาณ 38.9 องศาเซลเซียส หรือต่ำกว่า)

ผื่นสีชมพูอ่อนๆ ซึ่งมักเริ่มขึ้นที่ใบหน้า แล้วลามไปที่ลำตัว แขน และขาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจางหายไปในลำดับเดียวกัน ผื่นอาจมีอาการคันเล็กน้อย

ต่อมน้ำเหลืองโตและเจ็บ โดยเฉพาะบริเวณโคนกะโหลกศีรษะ ท้ายทอย และหลังหู

ตาแดง หรือตาอักเสบเล็กน้อย

ปวดข้อ โดยเฉพาะในผู้หญิงวัยรุ่นและผู้ใหญ่

ปวดศีรษะ

น้ำมูกไหล

คออักเสบ

ในบางกรณี โดยเฉพาะในเด็กเล็ก อาจไม่มีอาการแสดงใดๆ เลย (ไม่มีอาการ) แต่อาจยังแพร่เชื้อสู่ผู้อื่นได้

ความแตกต่างระหว่างหัดเยอรมันและหัดทั่วไป
แม้จะมีชื่อคล้ายกัน แต่โรคหัดเยอรมัน (Rubella) และโรคหัดทั่วไป (Measles หรือ Rubeola) เกิดจากไวรัสคนละชนิดกัน และมีความรุนแรงแตกต่างกัน:

หัดเยอรมัน: มักมีอาการไม่รุนแรง ส่วนใหญ่เป็นไข้ต่ำและผื่นแดงอ่อนๆ

หัดทั่วไป: มีความรุนแรงและติดต่อได้ง่ายกว่า มักมีไข้สูง ผื่นแดงเข้มกว่า และอาจมีอาการแทรกซ้อนที่รุนแรงกว่า เช่น ปอดอักเสบ สมองอักเสบ


การรักษาโรคหัดเยอรมัน

โดยทั่วไปแล้ว โรคหัดเยอรมันไม่มีการรักษาเฉพาะ เนื่องจากอาการมักไม่รุนแรงและหายได้เอง การรักษาจะเน้นการบรรเทาอาการ เช่น:

การพักผ่อนให้เพียงพอ

การดื่มน้ำมากๆ

การใช้ยาลดไข้หรือแก้ปวด เช่น พาราเซตามอล เพื่อบรรเทาอาการไข้และปวดเมื่อย

สิ่งสำคัญคือผู้ป่วยควรแยกตัวจากผู้อื่นในช่วงที่มีการแพร่เชื้อ เพื่อป้องกันการแพร่กระจาย โดยเฉพาะกับหญิงตั้งครรภ์


การป้องกันโรคหัดเยอรมัน

วิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันโรคหัดเยอรมันคือ การฉีดวัคซีนรวมป้องกันโรคหัด คางทูม และหัดเยอรมัน (MMR) ซึ่งเป็นวัคซีนที่มีประสิทธิภาพสูงและให้ภูมิคุ้มกันได้ตลอดชีวิต

ตารางการฉีดวัคซีน MMR ที่แนะนำ:

เข็มที่ 1: เมื่อเด็กอายุ 9-12 เดือน

เข็มที่ 2: เมื่อเด็กอายุ 4-6 ปี (บางกรณีอาจฉีดกระตุ้นเข็มที่ 2 เมื่ออายุ 2 ปีครึ่ง เพื่อให้มีภูมิคุ้มกันก่อนเข้าโรงเรียน)

สำหรับผู้หญิงที่วางแผนจะมีบุตร หากยังไม่เคยฉีดวัคซีนหรือไม่มีภูมิคุ้มกัน ควรปรึกษาแพทย์เพื่อฉีดวัคซีนป้องกันโรคหัดเยอรมันก่อนการตั้งครรภ์ โดยปกติแล้วควรคุมกำเนิดอย่างน้อย 3 เดือนหลังฉีดวัคซีนก่อนที่จะตั้งครรภ์


โรคหัดเยอรมันกับการตั้งครรภ์

นี่คือสิ่งที่อันตรายที่สุดของโรคหัดเยอรมัน หากหญิงตั้งครรภ์ติดเชื้อหัดเยอรมัน โดยเฉพาะในช่วง 3 เดือนแรกของการตั้งครรภ์ (ไตรมาสแรก) ไวรัสสามารถแพร่ไปยังทารกในครรภ์ผ่านทางรก และอาจทำให้เกิด กลุ่มอาการหัดเยอรมันแต่กำเนิด (Congenital Rubella Syndrome - CRS) ซึ่งก่อให้เกิดความพิการถาวรอย่างรุนแรงในทารกได้ เช่น:

ความบกพร่องในการได้ยิน (หูหนวก)

ความผิดปกติของหัวใจแต่กำเนิด

ความผิดปกติทางตา (เช่น ต้อกระจก)

ความผิดปกติทางสมองและพัฒนาการช้า

การเจริญเติบโตช้า

ยิ่งติดเชื้อในช่วงตั้งครรภ์น้อยเท่าไหร่ ความเสี่ยงที่ทารกจะเกิดความพิการยิ่งสูงขึ้น

หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับอาการของโรคหัดเยอรมัน หรือต้องการปรึกษาเรื่องการฉีดวัคซีน ควรปรึกษาแพทย์หรือบุคลากรทางการแพทย์เพื่อรับคำแนะนำที่เหมาะสมที่สุด

Doctor At Home: เยื่อหุ้มสมองอักเสบ (Meningitis)

เยื่อหุ้มสมอง (meninges) หมายถึง แผ่นเยื่อบาง ๆ ที่ห่อหุ้มเนื้อสมองและไขสันหลังไว้ ถ้าเยื่อนี้เกิดการติดเชื้ออักเสบ เรียกว่า เยื่อหุ้มสมองอักเสบ

โรคนี้นับว่าเป็นโรคที่มีอันตรายร้ายแรง ซึ่งยังพบได้บ่อยในบ้านเราในคนทุกวัย หากไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องแต่เนิ่น ๆ อาจตายหรือพิการได้

สาเหตุ

เยื่อหุ้มสมองอักเสบแบ่งออกได้หลายชนิด ซึ่งมีสาเหตุและความรุนแรงแตกต่างกันไป เช่น

1. เยื่อหุ้มสมองอักเสบเฉียบพลันชนิดมีหนอง (acute purulent meningitis) อาจเกิดจากเชื้อนิวโมค็อกคัส (pneumococcus) สเตรปโตค็อกคัส (streptococcus) อีโคไล (E. coli) เมนิงโกค็อกคัส (meningococcus) สแตฟีโลค็อกคัส (staphylococcus) เคล็บซิลลา (klebsiella) ฮีโมฟิลุสอินฟลูเอนเซ (Hemophilus influenzae) เป็นต้น ซึ่งมักจะมีอาการเกิดขึ้นฉับพลันทันที และมีความรุนแรง อาจเป็นอันตรายในเวลาอันรวดเร็ว

เชื้อโรคอาจแพร่กระจายจากแหล่งติดเชื้อที่ส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย (เช่น ปอดอักเสบ กระดูกอักเสบเป็นหนอง คออักเสบ ฝีที่ผิวหนัง โรคติดเชื้อของทางเดินปัสสาวะ) ผ่านกระแสเลือดไปที่เยื่อหุ้มสมอง

หรือไม่เชื้อก็อาจลุกลามโดยตรง เช่น ผู้ป่วยหูชั้นกลางอักเสบเรื้อรัง ไซนัสอักเสบ อาจมีเชื้อโรคจากบริเวณดังกล่าวลุกลามไปถึงเยื่อหุ้มสมองโดยตรงหรือผู้ป่วยที่มีกะโหลกศีรษะแตก อาจมีเชื้อโรคลุกลามจากภายนอก เป็นต้น

2. เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากวัณโรค (tuberculous meningitis) เกิดจากเชื้อวัณโรค ซึ่งมักจะแพร่กระจายจากปอดหรือส่วนอื่น ๆ ของร่างกายไปที่เยื่อหุ้มสมองโดยผ่านทางกระแสเลือด โรคนี้มักจะมีอาการค่อย ๆ เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ อาจกินเวลาเป็นสัปดาห์ แต่ผู้ป่วยมักมาพบแพทย์เมื่อมีอาการรุนแรง จึงทำให้มีอัตราตายหรือพิการค่อนข้างสูง พบได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ พบมากในเด็กอายุ 1-5 ปี

3. เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากไวรัส (viral meningitis) อาจเกิดจากเชื้อคางทูม เชื้อไวรัสเอนเทอโร (enterovirus) เชื้อค็อกแซกกี (coxsackie virus) ไวรัสเฮอร์ปีส์ (herpesvirus) เชื้อเอชไอวี เป็นต้น เชื้อโรคมักแพร่กระจายผ่านทางกระแสเลือด ทำให้เกิดการอักเสบของเยื่อหุ้มสมอง และบางกรณีอาจมีการอักเสบของเนื้อสมองร่วมด้วย

4. เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อรา ที่พบบ่อยในบ้านเรามีสาเหตุจากเชื้อคริปโตค็อกคัส (cryptococcus) ซึ่งพบในอุจจาระของนกพิราบ ไก่ และตามดิน เชื้อจะเข้าสู่ร่างกายโดยการหายใจเข้าทางปอด ผ่านกระแสเลือดไปที่เยื่อหุ้มสมอง อาการจะค่อย ๆ เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ เช่นเดียวกับเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากวัณโรค มักพบในผู้สูงอายุและผู้ที่มีร่างกายอ่อนแอเนื่องจากเป็นโรคเอดส์ มะเร็ง โรคเรื้อรัง (เช่น เบาหวาน เอสแอลอี ไตวาย ตับแข็ง เป็นต้น) หรือมีประวัติกินยาสเตียรอยด์ หรือยากดภูมิคุ้มกันมานาน ส่วนในเด็กพบได้น้อยมาก เป็นโรคที่มีอันตรายร้ายแรงชนิดหนึ่ง เยื่อหุ้มสมองอักเสบชนิดนี้ มีชื่อเรียกว่า เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อคริปโตค็อกคัส (cryptococcal meningitis)

5. เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากพยาธิ (eosinophilic meningitis) ที่พบบ่อยในบ้านเรา ได้แก่ ตัวจี๊ด และพยาธิแองจิโอ (Angiostrongylus canthonensis) โรคนี้อาจมีความรุนแรงมากน้อยแล้วแต่ความผิดปกติที่เกิดขึ้นในสมอง ถ้ามีเลือดคั่งในสมองหรือสมองส่วนสำคัญถูกทำลายก็อาจทำให้ตายหรือพิการได้ ถ้าเป็นไม่รุนแรงจะหายได้เอง

พยาธิแองจิโอ พบมากทางภาคกลางและภาคอีสาน เป็นพยาธิที่มีอยู่ในหอยโข่ง ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักมีประวัติกินหอยโข่งดิบก่อนมีอาการประมาณ 1-2 เดือน พยาธิเข้าไปในกระเพาะสำไส้และไชเข้าสู่กระแสเลือดแล้วขึ้นไปที่สมอง โรคนี้มักพบในตอนปลายฤดูฝน เพราะเป็นช่วงที่หอยโข่งตัวโตเต็มที่ ซึ่งชาวบ้านจะจับกิน

6. เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้ออะมีบา (primary amebic meningoencephalitis) เกิดจากเชื้ออะมีบาที่มีชื่อว่า Naegleria fowleri ซึ่งอาศัยอยู่ในบ่อน้ำหรือที่มีน้ำไหลช้า ๆ หรือที่เป็นดินโคลน เชื้อเข้าสู่ร่างกายทางจมูกโดยการเล่นน้ำในบึง คู คลอง หรือสระน้ำที่มีเชื้ออยู่ หรือถูกน้ำสาดเข้าจมูก หรือสูดน้ำเข้าจมูก ตัวอะมีบาจะไชผ่านเยื่อบุของจมูก และเส้นประสาทการรู้กลิ่น (olfactory nerve) เข้าบริเวณฐานสมอง แล้วแพร่กระจายไปยังส่วนต่าง ๆ ของสมองและเยื่อหุ้มสมอง ระยะฟักตัว 3-7 วัน (อาจนานถึง 2 สัปดาห์) โรคนี้มีความร้ายแรง ซึ่งส่วนใหญ่จะเสียชีวิต

7. เยื่อหุ้มสมองอักเสบที่เกิดจากภาวะแทรกซ้อนของโรคติดเชื้อต่าง ๆ เช่น ไทฟอยด์ สครับไทฟัส เล็ปโตสไปโรซิส ซิฟิลิส เมลิออยโดซิส บรูเซลโลซิส เป็นต้น

8. อื่น ๆ เช่น เอสแอลอี มะเร็งบางชนิด ผลข้างเคียงจากยา (เช่น ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ โคไตรม็อกซาโซล เพนิซิลลิน ไซโพรฟล็อกซาซิน อัลโลพูรินอล เมโทเทรกเซต เป็นต้น ซึ่งมักเกิดกับผู้ป่วยที่เป็นโรคภูมิต้านตนเอง และหลังหยุดยาโรคก็จะทุเลาไปเอง)


อาการ

อาการที่เป็นลักษณะเฉพาะของโรคนี้ ได้แก่ มีไข้ ปวดศีรษะรุนแรง อาเจียนมาก และคอแข็ง (คอแอ่นไปข้างหลัง และก้มไม่ลง)

ผู้ป่วยส่วนมากจะบ่นปวดทั่วศีรษะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลามีการเคลื่อนไหวของศีรษะ (เช่น ก้มศีรษะ) มักจะปวดติดต่อกันหลายวัน และอาจรู้สึกปวดคล้ายศีรษะจะระเบิด กินยาแก้ปวดก็ไม่ช่วยให้ทุเลา

ส่วนอาการไข้ อาจมีไข้สูงตลอดเวลาหรือไข้ต่ำ ๆ ก็ได้ แล้วแต่สาเหตุ ถ้ามีสาเหตุจากพยาธิอาจมีไข้ต่ำ ๆ หรือไม่มีไข้ก็ได้

ถ้าหากไม่ได้รับการรักษา ต่อมาผู้ป่วยจะมีอาการกลัวแสง (ตาไม่สู้แสง) กระสับกระส่าย สับสน ซึมลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งหมดสติ

นอกจากนี้ยังอาจมีอาการกลัวแสง เห็นภาพซ้อน กลืนลำบาก แขนขาเป็นอัมพาตหรือชักติด ๆ กันนาน ๆ

ในเด็กอายุต่ำกว่า 2 ปี อาการอาจไม่ค่อยชัดเจน อาจมีไข้สูง กระสับกระส่าย ร้องไห้เสียงแหลม อาเจียน ชัก ไม่อยากนมและอาหาร

ในผู้ป่วยที่เป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบเฉียบพลันชนิดเป็นหนอง อาจมีอาการคล้ายไข้หวัดหรือเจ็บคอนำมาก่อนสัก 12-14 ชั่วโมง แล้วจึงเกิดอาการปวดศีรษะ อาเจียน คอแข็ง

ในรายที่เป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อเมนิงโกค็อกคัส (meningococcal meningitis) อาจมีผื่นแดงจ้ำเขียวขึ้นตามผิวหนังร่วมด้วย และอาจเกิดภาวะช็อกอย่างรวดเร็ว โรคนี้อาจพบระบาดได้ สามารถติดต่อทางระบบทางเดินหายใจ บ้านเราเรียกว่า ไข้กาฬหลังแอ่น (ดูเพิ่มเติมใน "โรคไข้กาฬหลังแอ่น")

ในรายที่เป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากไวรัส มักมีอาการเกิดขึ้นฉับพลันด้วยอาการไข้ ปวดศีรษะ อาเจียน คอแข็ง ซึม หรือชัก ส่วนมากจะมีอาการอยู่ประมาณ 2 วันถึง 2 สัปดาห์ แล้วค่อย ๆ หายจนเป็นปกติ ส่วนน้อยอาจมีโรคแทรกซ้อน

ถ้ามีสาเหตุจากเชื้อวัณโรคหรือเชื้อรา มักจะมีอาการเป็นไข้ต่ำ ๆ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียนนำมาก่อนประมาณ 2-3 สัปดาห์ ต่อมาจึงมีอาการคอแข็ง ปวดศีรษะรุนแรง หรือชัก

ถ้ามีสาเหตุจากพยาธิ มักมีอาการปวดศีรษะรุนแรง อาเจียน คอแข็ง บางรายอาจมีอาการอัมพาตของใบหน้าหรือแขนขา

ถ้ามีสาเหตุจากตัวจี๊ด อาจมีประวัติอาการของโรคพยาธิตัวจี๊ด นำมาก่อน

ถ้ามีสาเหตุจากเชื้ออะมีบา แรกเริ่มจะมีอาการคัดจมูก การรับรู้กลิ่นเสียไป ต่อมาจะมีอาการปวดศีรษะมาก โดยเฉพาะบริเวณหน้าผาก ไข้สูง คลื่นไส้ อาเจียน คอแข็ง ซึม ชัก

กระหม่อมโป่งตึง

ตรวจอาการคอแข็ง


ภาวะแทรกซ้อน

มักพบในผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง หรือได้รับการรักษาช้าไปและมักพบในผู้ป่วยที่มีสาเหตุจากเชื้อแบคทีเรีย (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เชื้อวัณโรค เชื้อเมนิงโกค็อกคัส) เชื้อรา และพยาธิ

ภาวะแทรกซ้อนที่อาจพบได้ เช่น โรคลมชัก แขนขาเป็นอัมพาต หูหนวก ตาบอด ตาเหล่ ปากเบี้ยว พูดไม่ได้ สมองพิการ ปัญญาอ่อน ภาวะโพรงสมองคั่งน้ำ (hydrocephalus) ฝีสมอง เป็นต้น


การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยเบื้องต้นจากอาการ ประวัติการเจ็บป่วย และการตรวจร่างกาย ซึ่งจะตรวจพบไข้สูง (บางรายอาจมีไข้ต่ำ ๆ หรือไม่มีไข้)

มักตรวจพบอาการคอแข็ง (ก้มคอไม่ลง) ในเด็กเล็กพบกระหม่อมโป่งตึง

อาจพบอาการซึม ไม่ค่อยรู้ตัว สับสน แขนขาเป็นอัมพาต ชัก หมดสติ

แพทย์จะทำการวินิจฉัยให้แน่ชัดโดยการเจาะหลัง (lumbar puncture) ซึ่งจะพบความผิดปกติของน้ำไขสันหลัง เช่น ความดันน้ำไขสันหลังสูงกว่าปกติ น้ำไขสันหลังขุ่น (ถ้าเกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่ก่อให้เกิดเป็นหนอง) มีการเปลี่ยนแปลงของชนิดและปริมาณของเม็ดเลือดขาว มีการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำตาลและโปรตีน ตรวจพบเชื้อก่อโรคจากการนำน้ำไขสันหลังไปตรวจย้อมสี (smear and stain) หรือเพาะเชื้อ (culture) เป็นต้น ความผิดปกติของน้ำไขสันหลังจะมีลักษณะจำเพาะตามสาเหตุของโรค จึงนำมาใช้ในการแยกแยะสาเหตุ

นอกจากนี้ อาจจำเป็นต้องทำการตรวจพิเศษอื่น ๆ เช่น ตรวจเลือด ตรวจปัสสาวะ ตรวจอุจจาระ ถ่ายภาพรังสีปอดและไซนัส ถ่ายภาพสมองด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (MRI) หรือเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ การทดสอบทางน้ำเหลืองเพื่อหาระดับสารภูมิต้านทานต่อเชื้อไวรัส เป็นต้น เพื่อค้นหาสาเหตุ และประเมินความรุนแรงของโรค


การรักษาโดยแพทย์

แพทย์จะรับตัวผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาลและให้การรักษาตามอาการและรักษาแบบประคับประคอง (เช่น ยาลดไข้ ยากันชัก ปรับดุลสารน้ำและอิเล็กโทรไลต์ เจาะหลังเพื่อลดความดันน้ำไขสันหลัง เจาะคอช่วยหายใจในรายที่หมดสติ ให้อาหารทางสายยางในรายที่กินไม่ได้ เป็นต้น) และให้ยารักษาเฉพาะตามสาเหตุ เช่น

    ถ้าเกิดจากเชื้อแบคทีเรีย จะให้ยาปฏิชีวนะตามชนิดของเชื้อต้นเหตุ
    ถ้าเกิดจากเชื้อวัณโรค จะให้ยารักษาวัณโรค นาน 6 เดือน
    ถ้าเกิดจากเชื้อรา จะให้ยาฆ่าเชื้อรา เช่น แอมโฟเทอริซินบี (amphotericin B) ฟลูโคนาโซล (fluconazole) ไอทราโคนาโซล
    ถ้าเกิดจากเชื้อไวรัส ก็อาจให้ยาต้านไวรัส หรือเพียงแต่ให้การรักษาตามอาการขึ้นกับชนิดของไวรัสที่พบ
    ถ้าเกิดจากพยาธิ ไม่มียารักษาโดยเฉพาะ จะให้การรักษาตามอาการและทำการเจาะหลังซ้ำบ่อย ๆ เพื่อลดความดันน้ำไขสันหลังให้กลับลงสู่ปกติ หลังเจาะหลังผู้ป่วยจะรู้สึกอาการดีขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ แพทย์อาจพิจารณาให้สเตียรอยด์ จะช่วยลดระยะเวลาของการปวดศีรษะ และลดจำนวนครั้งของการเจาะหลังลง
    ถ้าเกิดจากเชื้ออะมีบา จะให้ยาฆ่าเชื้ออะมีบา

ผลการรักษา ถ้าอาการไม่รุนแรง และได้รับการรักษาแต่เนิ่น ๆ มักจะดีขึ้นภายในไม่กี่วัน และหายเป็นปกติภายใน 1-3 สัปดาห์ แต่ถ้าผู้ป่วยมีอาการรุนแรง (เช่น หมดสติ ความดันโลหิตต่ำ) หรือได้รับการรักษาล่าช้าไป หรือพบในทารกแรกเกิดหรือผู้สูงอายุ ก็อาจเสียชีวิตหรือมีความพิการทางสมองตามมาได้ บางรายอาจมีโรคลมชักแทรกซ้อน ซึ่งจำเป็นต้องให้ยากันชักรักษาอย่างต่อเนื่อง


การดูแลตนเอง

หากสงสัย เช่น มีไข้สูง ปวดศีรษะมาก ก้มคอไม่ลง (คอแข็ง) อาเจียนรุนแรง ซึม ชัก หรือหมดสติ ควรปรึกษาแพทย์โดยด่วน

เมื่อพบว่าเป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ควรดูแลรักษาและปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ และติดตามรักษากับแพทย์ตามนัด

ในรายที่แพทย์ให้ยากลับไปกินต่อที่บ้าน ถ้ากินยาแล้วสงสัยเกิดผลข้างเคียงจากยา (เช่น มีลมพิษ ผื่นคัน ตุ่มพุพอง ตาบวม ปากบวม คลื่นไส้ อาเจียน หรือมีอาการผิดปกติอื่น ๆ) ควรกลับไปพบแพทย์ก่อนนัด


การป้องกัน

1. ป้องกันมิให้เป็นวัณโรค โดยการฉีดวัคซีนบีซีจี (BCG) ตั้งแต่แรกเกิด และถ้าเป็นวัณโรคควรรักษาให้หายขาด เพื่อป้องกันมิให้เกิดโรคแทรกซ้อน หรือแพร่เชื้อให้ผู้อื่น

2. ป้องกันมิให้เป็นโรคพยาธิตัวจี๊ด และโรคพยาธิแองจิโอ โดยการไม่กินกุ้ง ปลา หรือหอยโข่งดิบ

3. ถ้าเป็นโรคหูน้ำหนวกหรือหูชั้นกลางอักเสบ หรือไซนัสอักเสบ ควรรีบรักษา อย่าปล่อยให้เป็นเรื้อรังจนเข้าสมอง

4. ในกรณีที่เป็นผู้สัมผัส (ใกล้ชิด) ผู้ป่วยไข้กาฬหลังแอ่น ควรให้ยาปฏิชีวนะ เช่น ไรแฟมพิซิน กินป้องกัน (ดู “โรคไข้กาฬหลังแอ่น” เพิ่มเติม)

ข้อแนะนำ

โรคนี้จัดเป็นโรคร้ายแรงชนิดหนึ่ง ถ้าหากให้การรักษายิ่งช้าก็ยิ่งมีอันตราย ดังนั้น ถ้าพบคนที่มีอาการปวดศีรษะ หรืออาเจียนอย่างรุนแรงที่ชวนให้สงสัยว่าจะเป็นโรคนี้ ควรส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาลทันที

“สร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน” สไตล์ครูแมกซ์

จุดเริ่มต้นเพียงแค่ไม่มีใจรักการเป็นลูกน้อง และไม่ชอบการทำงานในองค์กร บวกกับมีความตั้งใจที่ว่า อยากฝึกทักษะการทำอาหารไว้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ทานตอนท่านแก่
พร้อมกับคำพูดของคุณแม่ที่ชอบบอกว่า “การขายของมันได้จับเงินทุกวัน” นั่นคือจุดตัดสินใจ

ครูแมกซ์
จุดเริ่มต้นง่ายๆก็เริ่มจากการเรียนรู้จากคุณแม่ของครูแมกซ์เอง ท่านเป็นคนทำอาหารไทยอร่อย และเคยเปิดร้านอาหารมาก่อนตอนครูแมกซ์เด็กๆ
โดยใช้การถาม สังเกตอย่างละเอียด และฝึกชิมรสชาติของอาหารที่แท้จริง (เพราะคุณแม่ไม่เคยชั่งตวงวัดแม่บอกชิมให้เป็นไม่ต้องมาถามสูตร555)
ร่วมกับการเรียนรู้ผ่านสื่อออนไลน์ เช่น ยูทูป ดูทุกวันตลอดระยะเวลา 8-10ปี พร้อมกับการซื้อวัตถุดิบมาลงมือทำจริง ชิมจริง ทำให้คคุณแม่ทานจริง

ครูแมกซ์
จนถึงจุดที่มั่นใจแล้วว่า…จะทำอาหารเพื่อสร้างรายได้เริ่มง่ายๆจากครัวที่บ้าน
จากประสบการณ์ตลอดระยะเวลา15ปี ที่ครูแมกซ์มีรายได้จากอาหาร ไม่ว่าจะเป็นการยืนขายสลัดริมถนนหน้าตึกชาญอิสะ2 เปิดรับออเดอร์ลุกค้าในหมู่บ้าน การพรีออเดอร์ผ่านทางโซเชียลมีเดีย หรือแม้กระทั่งการออกบูทตามห้างดังต่างๆ

ทั้งหมดนี้ผ่านการทำจริง ได้ผลลัพธ์จริงมาทั้งหมดแล้วด้วยตัวครูแมกซ์เองคนเดียว (แบบไม่เลือกการมีลูกน้อง)

จึงมั่นใจมากว่าจากประสบการณ์ทั้งหมดที่ครูแมกซ์สั่งสมมาตลอดจนถึงวันนี้

ไข่เจียว
ครูแมกซ์ได้พิสูจน์แล้วว่า…การสร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน “มันทำได้จริง”
ครูแมกซ์ก็พร้อมที่จะถ่ายทอดทุกสูตรลัด แบไต๋ทุกเคล็ดลับให้คุณแบบหมดเปลือก!!  !!ความตั้งใจนั้นมันก็ได้เกิด”ผลลัพธ์”กับลูกศิษย์ครูแมกซ์เรียบร้อยแล้ว

📌น้องมิ้นท์ นักเรียนคอร์สไพรเวทจับมือทำรอบสด
ลาออกจากงานประจำเพื่อมาเปิดร้านขายอาหาร หลังจากเรียนกับครูแมกซ์ไปเพียงแค่3วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับพรีออเดอร์จากอาพาร์ทเมนต์ (โดยมีครูแมกซ์เป็นที่ปรึกษาตลอด1เดือนเต็ม) เริ่มจากเมนูง่ายๆที่ครูแมกซ์เลือกให้เป็นเมนูประจำร้าน คือ “เมนูไข่ฟูหมูฉ่ำนัว”

‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายเดือนกุมภาพันธ์ 68
สรุปได้ยอดขาย 60,000 บาท (ทำด้วยตัวคนเดียว)

📌น้องเติ๊ด นักเรียนคอร์สออนไลน์
เป็นพนักงานประจำหัวหน้าแผนกHR อยากหาอาชีพเสริมเพื่อวางแผนลาออกจากงานประจำ หลังจากเรียนคอร์สครูแมกซ์ภายใน 7 วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับออเดอร์ที่คอนโด เริ่มจากเมนูง่ายๆที่เรียนจากคอร์สสูตรกะเพรา กับ คอร์ส10เมนูไข่ทำง่ายรายได้ปัง เมนูประจำร้าน คือ “เมนูข้าวไข่เจียว ไข่ข้น”
‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายได้มากกว่าเงินเดือนประจำเป็นที่เรียนร้อยแล้ว พร้อมกับยื่นใบลาออก (แต่นายยังไม่อนุมัติ)


สนใจติดต่อสอบถามข้อมูล
ไลน์ ID  :  @krumax
Page FB : https://web.facebook.com/profile.php?id=61569480015186
เว็บไซด์ : https://krumax.net/krumaxcourse/
เบอร์โทร : 081-413-4479

ที่เที่ยววัดนครปฐม สายมู ไหว้พระ เสริมดวง ปังแบบไม่พัก

นครปฐมเป็นจังหวัดที่มีวัดสวยงามและศักดิ์สิทธิ์มากมาย เหมาะสำหรับสายบุญและสายมูที่ต้องการไหว้พระขอพร เสริมดวงให้ปังไม่หยุดพักเลยครับ นี่คือวัดดังบางส่วนที่ได้รับความนิยม:

วัดดังนครปฐม สายมู ไหว้พระ เสริมดวง ปังแบบไม่พัก:


วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง):

จุดเด่น: ประดิษฐาน "หลวงพ่อวัดไร่ขิง" พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองนครปฐม ผู้คนนิยมมาขอพรเรื่องสุขภาพ การค้าขาย และความสำเร็จ

สายมู: เน้นการขอพรเรื่องสุขภาพและโชคลาภ


วัดสว่างอารมณ์ (แคแถว):

จุดเด่น: โด่งดังเรื่องการขอโชคลาภ เงินทอง และการงาน มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้กราบไหว้มากมาย เช่น พระเงินพระทอง, ตาทองงิ้วราย (กุมารทอง), กุมารจุกดำ, ปู่ฤาษีชีวก (ขอสุขภาพและโชคลาภ) นอกจากนี้ยังมีพิธีลงอักขระยันต์ที่หลังมือและหน้าผากกับหลวงพ่อแป๊ะ

สายมู: โชคลาภ เงินทอง การงาน สุขภาพ ขอพรได้ครบจบในที่เดียว


วัดดอนขนาก:

จุดเด่น: มีวิหารโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม, หลวงพ่อสี่ทิศ (นิยมขอพรให้เดินทางปลอดภัย), และแม่ตะเคียน ผู้คนนิยมมาลอดใต้โบสถ์เพื่อเสริมสิริมงคล และมีอุโมงค์พญานาคที่สวยงาม เชื่อว่าช่วยเสริมโชคลาภเงินทอง

สายมู: โชคลาภ เงินทอง การเดินทางปลอดภัย เสริมสิริมงคล


วัดกลางบางพระ:

จุดเด่น: ประดิษฐาน "หลวงพ่อสมหวัง" ที่มีชื่อเสียงเรื่องการขอพรแล้วสมหวัง โดยเฉพาะเรื่องโชคลาภและการเงิน มีของแก้บนมากมาย นอกจากนี้ยังสามารถลอดพระอุโบสถเพื่อความเป็นสิริมงคล และมีบริการลงนะเมตตา

สายมู: โชคลาภ การเงิน ความสมหวัง

วัดรางหมัน (วัดประชาราษฎร์บำรุง):

จุดเด่น: เป็นวัดที่หลวงปู่แผ้ว ปวโร เคยจำพรรษาอยู่ ผู้คนนิยมมาขอพรเรื่องค้าขายมั่งคั่ง และความสำเร็จในชีวิต

สายมู: ค้าขาย โชคลาภ ความสำเร็จ


วัดศีรษะทอง:

จุดเด่น: โดดเด่นเรื่องการบูชา "พระราหู" เชื่อว่าจะช่วยปัดเป่าเรื่องร้ายให้กลายเป็นดี เสริมความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีโชคลาภ และร่ำรวยเงินทอง

สายมู: แก้เคราะห์ เสริมดวง ปัดเป่าสิ่งไม่ดี โชคลาภ การงาน

วัดใหม่สุปดิษฐาราม:

จุดเด่น: มีพระสีวลีให้ขอโชคลาภ เงินทอง ความรุ่งเรือง และการลอดใต้ท้องช้างเอราวัณเพื่อเสริมดวง เสริมบารมี นอกจากนี้ยังมีพระอาจารย์เต่าที่รับลงนะหน้าทอง

สายมู: โชคลาภ เงินทอง บารมี


วัดห้วยตะโก:

จุดเด่น: เป็นอีกหนึ่งวัดที่สายมูไม่ควรพลาด มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์และพิธีกรรมที่ช่วยเสริมดวงชะตา

วัดพระปฐมเจดีย์ราชวรมหาวิหาร:

จุดเด่น: เป็นองค์เจดีย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยและเป็นปูชนียสถานที่สำคัญของนครปฐม ผู้คนนิยมมาสักการะเพื่อความเป็นสิริมงคลและขอพรเรื่องความสำเร็จในชีวิต

สายมู: ความสำเร็จ สิริมงคล


ข้อแนะนำสำหรับสายมู:

ศึกษาข้อมูลก่อนไป: แต่ละวัดมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่โดดเด่นและวิธีการขอพรที่แตกต่างกัน ควรศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อเลือกวัดที่ตรงกับความต้องการ

แต่งกายสุภาพ: การเข้าวัดควรแต่งกายสุภาพเรียบร้อย

เตรียมตัวให้พร้อม: หากต้องการทำบุญหรือเช่าวัตถุมงคล ควรเตรียมปัจจัยให้พร้อม

เดินทางปลอดภัย: วางแผนการเดินทางให้ดี โดยเฉพาะหากเดินทางไปหลายวัด

หวังว่าข้อมูลนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการเดินทางไปไหว้พระเสริมดวงที่นครปฐมนะครับ ขอให้ปังแบบไม่พักสมความตั้งใจครับ!

“สร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน” สไตล์ครูแมกซ์

จุดเริ่มต้นเพียงแค่ไม่มีใจรักการเป็นลูกน้อง และไม่ชอบการทำงานในองค์กร บวกกับมีความตั้งใจที่ว่า อยากฝึกทักษะการทำอาหารไว้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ทานตอนท่านแก่
พร้อมกับคำพูดของคุณแม่ที่ชอบบอกว่า “การขายของมันได้จับเงินทุกวัน” นั่นคือจุดตัดสินใจ

ครูแมกซ์
จุดเริ่มต้นง่ายๆก็เริ่มจากการเรียนรู้จากคุณแม่ของครูแมกซ์เอง ท่านเป็นคนทำอาหารไทยอร่อย และเคยเปิดร้านอาหารมาก่อนตอนครูแมกซ์เด็กๆ
โดยใช้การถาม สังเกตอย่างละเอียด และฝึกชิมรสชาติของอาหารที่แท้จริง (เพราะคุณแม่ไม่เคยชั่งตวงวัดแม่บอกชิมให้เป็นไม่ต้องมาถามสูตร555)
ร่วมกับการเรียนรู้ผ่านสื่อออนไลน์ เช่น ยูทูป ดูทุกวันตลอดระยะเวลา 8-10ปี พร้อมกับการซื้อวัตถุดิบมาลงมือทำจริง ชิมจริง ทำให้คคุณแม่ทานจริง

ครูแมกซ์
จนถึงจุดที่มั่นใจแล้วว่า…จะทำอาหารเพื่อสร้างรายได้เริ่มง่ายๆจากครัวที่บ้าน
จากประสบการณ์ตลอดระยะเวลา15ปี ที่ครูแมกซ์มีรายได้จากอาหาร ไม่ว่าจะเป็นการยืนขายสลัดริมถนนหน้าตึกชาญอิสะ2 เปิดรับออเดอร์ลุกค้าในหมู่บ้าน การพรีออเดอร์ผ่านทางโซเชียลมีเดีย หรือแม้กระทั่งการออกบูทตามห้างดังต่างๆ

ทั้งหมดนี้ผ่านการทำจริง ได้ผลลัพธ์จริงมาทั้งหมดแล้วด้วยตัวครูแมกซ์เองคนเดียว (แบบไม่เลือกการมีลูกน้อง)

จึงมั่นใจมากว่าจากประสบการณ์ทั้งหมดที่ครูแมกซ์สั่งสมมาตลอดจนถึงวันนี้

ไข่เจียว
ครูแมกซ์ได้พิสูจน์แล้วว่า…การสร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน “มันทำได้จริง”
ครูแมกซ์ก็พร้อมที่จะถ่ายทอดทุกสูตรลัด แบไต๋ทุกเคล็ดลับให้คุณแบบหมดเปลือก!!  !!ความตั้งใจนั้นมันก็ได้เกิด”ผลลัพธ์”กับลูกศิษย์ครูแมกซ์เรียบร้อยแล้ว

📌น้องมิ้นท์ นักเรียนคอร์สไพรเวทจับมือทำรอบสด
ลาออกจากงานประจำเพื่อมาเปิดร้านขายอาหาร หลังจากเรียนกับครูแมกซ์ไปเพียงแค่3วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับพรีออเดอร์จากอาพาร์ทเมนต์ (โดยมีครูแมกซ์เป็นที่ปรึกษาตลอด1เดือนเต็ม) เริ่มจากเมนูง่ายๆที่ครูแมกซ์เลือกให้เป็นเมนูประจำร้าน คือ “เมนูไข่ฟูหมูฉ่ำนัว”

‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายเดือนกุมภาพันธ์ 68
สรุปได้ยอดขาย 60,000 บาท (ทำด้วยตัวคนเดียว)

📌น้องเติ๊ด นักเรียนคอร์สออนไลน์
เป็นพนักงานประจำหัวหน้าแผนกHR อยากหาอาชีพเสริมเพื่อวางแผนลาออกจากงานประจำ หลังจากเรียนคอร์สครูแมกซ์ภายใน 7 วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับออเดอร์ที่คอนโด เริ่มจากเมนูง่ายๆที่เรียนจากคอร์สสูตรกะเพรา กับ คอร์ส10เมนูไข่ทำง่ายรายได้ปัง เมนูประจำร้าน คือ “เมนูข้าวไข่เจียว ไข่ข้น”
‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายได้มากกว่าเงินเดือนประจำเป็นที่เรียนร้อยแล้ว พร้อมกับยื่นใบลาออก (แต่นายยังไม่อนุมัติ)


สนใจติดต่อสอบถามข้อมูล
ไลน์ ID  :  @krumax
Page FB : https://web.facebook.com/profile.php?id=61569480015186
เว็บไซด์ : https://krumax.net/krumaxcourse/
เบอร์โทร : 081-413-4479

หากต้องการได้ผ้ากัไฟ ที่ดีและมีประสิทธิภาพ ควรเลือกอย่างไร

การเลือกผ้ากันไฟที่ดีและมีประสิทธิภาพสูงสุด ถือเป็นการลงทุนที่สำคัญเพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินค่ะ ไม่ใช่แค่เลือกตามราคาถูกที่สุด แต่ต้องพิจารณาจากคุณสมบัติทางเทคนิค การรับรองมาตรฐาน และความเหมาะสมกับการใช้งานจริง เพื่อให้มั่นใจว่าผ้ากันไฟจะทำหน้าที่ปกป้องได้อย่างแท้จริงเมื่อเกิดเหตุ นี่คือแนวทางในการเลือกซื้อผ้ากันไฟค่ะ


1. พิจารณาประเภทของวัสดุตั้งต้น (Material Type)
วัสดุที่ใช้ทำผ้ากันไฟมีผลโดยตรงต่อคุณสมบัติการทนไฟและอุณหภูมิ:

ผ้าใยแก้ว (Fiberglass Fabric):

คุณสมบัติ: เป็นที่นิยมมากที่สุด ทนทานต่ออุณหภูมิได้ดี (มักจะอยู่ระหว่าง 550°C ถึง 750°C หรือบางชนิดถึง 1000°C สำหรับงานหนัก) ไม่ติดไฟ ไม่เป็นเชื้อเพลิง มีน้ำหนักเบา

เหมาะสำหรับ: งานเชื่อม, ผ้าม่านกันประกายไฟ, หุ้มฉนวนท่อร้อน, ผ้าห่มดับเพลิงขนาดเล็ก, ผนังกันไฟชั่วคราว


ผ้าใยเซรามิก (Ceramic Fiber Fabric):

คุณสมบัติ: ทนอุณหภูมิได้สูงกว่าใยแก้วมาก (มักจะอยู่ระหว่าง 1000°C ถึง 1260°C หรือสูงกว่า) มีน้ำหนักเบามาก ทนทานต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิอย่างรวดเร็ว (Thermal Shock)

เหมาะสำหรับ: งานอุณหภูมิสูงจัด เช่น หุ้มท่อเตาหลอม, ฉนวนในเตาอบอุตสาหกรรม, ประตูหรือม่านกันไฟในพื้นที่ที่มีความร้อนสูงเป็นพิเศษ


ผ้าซิลิก้า (Silica Fabric):

คุณสมบัติ: มีส่วนประกอบของซิลิกาที่สูงมาก (96% ขึ้นไป) ทำให้ทนอุณหภูมิได้สูงมากเช่นกัน (ประมาณ 980°C ถึง 1200°C) มีความยืดหยุ่นดี

เหมาะสำหรับ: งานที่ต้องการความยืดหยุ่นสูงและทนอุณหภูมิสูงมาก เช่น ผ้าม่านกันไฟสำหรับงานเชื่อมหนัก, ผ้าห่มกันประกายไฟ


ผ้าเคลือบสารกันไฟ (Coated Fabrics):

คุณสมบัติ: ผ้าใยแก้วหรือใยอื่นๆ ที่ถูกเคลือบด้วยสารกันไฟ (เช่น ซิลิโคน, ยางนีโอพรีน, เวอร์มิคูไลต์) เพื่อเพิ่มคุณสมบัติการสะท้อนความร้อน, ป้องกันน้ำ/สารเคมี, เพิ่มความทนทานต่อการเสียดสี หรือป้องกันการฟุ้งกระจายของเส้นใย

เหมาะสำหรับ: งานเฉพาะทางที่ต้องการคุณสมบัติเพิ่มเติมจากการทนไฟอย่างเดียว


2. ตรวจสอบคุณสมบัติการทนไฟและมาตรฐานการรับรอง
นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดในการยืนยันประสิทธิภาพของผ้ากันไฟ:

อุณหภูมิที่ทนได้ (Continuous / Peak Temperature): ตรวจสอบสเปกที่ผู้ผลิตระบุว่าผ้าสามารถทนอุณหภูมิได้สูงสุดเท่าไหร่ และทนได้อย่างต่อเนื่องนานแค่ไหน

การไม่ลามไฟ (Non-Flammability): ผ้าต้องไม่เป็นเชื้อเพลิงและไม่ช่วยให้ไฟลุกลาม

มาตรฐานการทดสอบ:

NFPA 701: มาตรฐานของสหรัฐอเมริกาสำหรับคุณสมบัติการลามไฟของสิ่งทอ

ASTM E84 / UL 723 (Flame Spread & Smoke Development): ดัชนีการลามไฟและการเกิดควัน (ยิ่งค่าน้อยยิ่งดี)

EN ISO 15025: มาตรฐานยุโรปสำหรับสิ่งทอที่ใช้ในเสื้อผ้าป้องกันความร้อนและเปลวไฟ

AS/NZS 1530.3: มาตรฐานออสเตรเลีย/นิวซีแลนด์สำหรับคุณสมบัติการติดไฟของวัสดุ

หากมีการเคลือบสาร: ตรวจสอบว่าสารเคลือบนั้นๆ ไม่ปลดปล่อยสารพิษเมื่อสัมผัสความร้อนสูง


3. ความหนาและน้ำหนัก (Thickness & Weight)
ความหนา (Thickness): มีผลต่อคุณสมบัติการเป็นฉนวนและความทนทาน ผ้าที่หนากว่ามักจะให้การป้องกันที่ดีกว่า

น้ำหนัก (Weight/Density): หน่วยเป็น gsm (grams per square meter) ผ้าที่มีน้ำหนักต่อพื้นที่สูงกว่ามักจะมีความหนาแน่นและทนทานกว่า


4. พิจารณาคุณสมบัติเพิ่มเติมและสภาพแวดล้อมการใช้งาน
ความยืดหยุ่น (Flexibility): หากต้องการนำไปหุ้มท่อหรืออุปกรณ์ที่มีรูปทรงซับซ้อน ควรเลือกผ้าที่มีความยืดหยุ่นสูง

ความทนทานต่อการเสียดสี/การฉีกขาด: สำหรับพื้นที่ที่มีโอกาสสัมผัสหรือเสียดสีบ่อย ควรเลือกผ้าที่มีความแข็งแรงทางกายภาพสูง

ความทนทานต่อสารเคมี/ความชื้น: หากใช้งานในสภาพแวดล้อมที่มีสารเคมีหรือความชื้นสูง ควรเลือกผ้าที่ทนทานต่อปัจจัยเหล่านี้ (เช่น ผ้าเคลือบซิลิโคน)

การฟุ้งกระจายของเส้นใย: ผ้าบางชนิด โดยเฉพาะใยแก้วที่ไม่มีการเคลือบ อาจมีปัญหาเส้นใยฟุ้งกระจายเล็กน้อย ซึ่งอาจก่อให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวหนังหรือระบบทางเดินหายใจ ควรเลือกผ้าที่เคลือบผิว หรือติดตั้งในพื้นที่ที่เหมาะสม และให้พนักงานสวมอุปกรณ์ป้องกัน


5. ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายที่น่าเชื่อถือ
เลือกซื้อจากผู้ผลิตหรือผู้จัดจำหน่ายที่มีชื่อเสียง มีประสบการณ์ และสามารถให้ข้อมูลทางเทคนิคของผลิตภัณฑ์ได้อย่างครบถ้วน

ขอเอกสารรับรองมาตรฐานและผลการทดสอบจากสถาบันที่น่าเชื่อถือ เพื่อยืนยันคุณภาพของผ้า

สรุปการเลือกผ้ากันไฟที่มีคุณภาพและมีประสิทธิภาพ:
การเลือกผ้ากันไฟไม่ใช่แค่การเลือกวัสดุที่ "ทนไฟ" แต่เป็นการเลือกวัสดุที่จะทำหน้าที่ "ปกป้อง" ได้อย่างแท้จริงในสถานการณ์วิกฤต โดยพิจารณาจาก:


ความสามารถในการทนอุณหภูมิสูงสุด ของผ้า

การรับรองมาตรฐานการไม่ลามไฟและการเกิดควัน จากสถาบันที่น่าเชื่อถือ

คุณสมบัติทางกายภาพ (แรงดึง, ความยืดหยุ่น) ที่เหมาะสมกับการใช้งาน

คุณสมบัติเสริม (ทนสารเคมี, ไม่ฟุ้งกระจาย) ที่จำเป็นต่อสภาพแวดล้อม

ความน่าเชื่อถือของผู้ผลิต/ผู้จำหน่าย

การลงทุนในผ้ากันไฟคุณภาพสูงที่เหมาะสมกับการใช้งาน จะช่วยเพิ่มความปลอดภัย ลดความเสี่ยง และป้องกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากอัคคีภัยได้อย่างคุ้มค่าในระยะยาวค่ะ